اثربخشی آموزش برنامه ی والدگری مثبت به مادران کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کاهش مشکلات برونی سازی شده ی کودک

مقدمه پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی برنامه­ی والدگری مثبت بر کاهش مشکلات برونی­سازی شده­ی کودکان دارای اختلال بیش­فعالی همراه با نقص توجه در خانواده­های ترکمن انجام شد. روش­ کار: در این کارآزمایی بالینی در سال 1392، 22 نفر از مادران دارای کودک بیش فعال/نقص توجه در شهرستان کلاله از استان گلستان و به طور تصادفی به دو گروه آموزش والدگری مثبت در هشت جلسه (10 نفر) و گروه  شاهد (12 نفر) تقسیم شدند. داده­ها توسط پرسش­نامه­ی چک­لیست رفتاری کودکان که توسط والدین گزارش داده می­شد، جمع­آوری و با نرم­افزار spss نسخه­ی 18 و آزمون­های تحلیل کوواریانس، تی مستقل و مجذور خی، تحلیل شدند. یافته­ ها: در گروه آزمون، کودکان کاهش معنی­داری (004/0p<) را در مشکلات برونی­سازی شده نسبت به گروه شاهد نشان دادند. برنامه­ی والدگری مثبت، توانست اندازه اثر متوسطی را ایجاد کند. نتیجه­ گیری: با توجه به این که به نظر می­رسد آموزش برنامه­ی والدگری مثبت به مادران در کاهش مشکلات برونی­سازی شده کودکان موثر است، اجرای این برنامه­ی آموزشی در کنار درمان دارویی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش­فعالی همراه با نقص توجه توصیه می­شود.